Wypad na wieś - część I

Mamy z W swoje siedlisko na wsi.
Kochamy je i staramy się spędzać tam jak najwięcej czasu.
Szkoda, że nie da się zrobić zdjęcia zapachom bzów i jaśminów, ptasim świergotom, szumowi wiatru i pluskowi wody w pobliskim Wieprzu :)
 To by dopiero była poezja :)

Pokażę Wam kilka zdjęć tego, co, na szczęście,  można uwiecznić. Zrobiłam je dzisiaj rano.

Od strony północnej posadziłam przy domu paprocie i odporne na wszystkie mrozy świata białe hortensje

Firaneczki we wszystkich oknach, to moje dzieło.

Stara, ale jara studnia, z której do dzisiaj czerpiemy wodę do domu ( jednak już nie ręcznie )
Wszystkie roślinne nasadzenia, to nasze dzieło.

Mamy swoją kapliczkę. Osobiście ją zaprojektowałam. Wykonał zaprzyjaźniony stolarz  tubylec  Jan.

Betonowy płot już  zastaliśmy, ale skutecznie dość zarasta go dzikie wino  

Rzeźbę Chrystusa Frasobliwego wypatrzyłam w Cepelii. Marzyłam o takiej. Taka właśnie miała być.

Stara obórka służy nam za  skład drewna do kominka i  wszelakich innych bardziej i mniej potrzebnych rzeczy

Bardzo, bardzo stary wóz dostałam  od koleżanki jako dowód wdzięczności za zaprojektowanie jej ogrodu
( to moje hobby)

Ta stara studnia, to atrapa, ale cenna, bo wiąże się z nią długa, ciekawa historia. Piłam z niej wodę, kiedy byłam bardzo małą dziewczynką :)

Tego jegomościa już znacie. Kochana psina.


Teraz zapraszam Was do środka

Wchodzących wita napis:

Jest mojego autorstwa. Może to sztuka nie najwyższych lotów, ale moja własna.
 Trzy wiklinowe żyrandole ozdobiłam kordonkowymi koronkami. Na zdjęciu jeden z trzech.

Po wnętrzu wiejskiego siedliska oprowadzę Was  przy najbliższej okazji.

I to już koniec mojej opowieści o pewnym miejscu na Ziemi

Bardzo dziękuję za przemiłe komentarze pod ostatnim postem :)
Pozdrawiam Was bardzo serdecznie i do następnego razu :)